නාමල් සුවඳක් සේ හෙමිහිට
පාවී අවුදින් මගෙ කුටියට
යා කල හදවත් දෙකොනක
තව කොයි කල් සුවඳ ලබන්නද

වසත් කල අවුත් හැම තැන
ගිම්හානය ද මට මේ සැමවිට
නොසිතුව මැනවි යලිත් මා ගැන
සිතින් ඉවත් කලා ඔබේ මතකය

හමා එන සුලඟ අද සීතල ද වැඩී
ඇරුනු කවුලුව වසා අගුලු ලමී
නැහැය ද වසා හිත තද කර ගතිමී
නාමල් සුවඳ ගැලුවා කඳුලු ද සමග

ගජයා