කාලය ගෙවී ගොස් බෝ දුර ඈත
ආ මග ද වැරදුන දැන නොදැන
විඩා බර දෙනෙත බැරි දුක කියන
නොදැනී ම නෙතු පියවුනි මෙතැන
පෙර එක දවසැ ඔබ මා එක ලඟක
කර වට අතක මල් පොකුරක් එක අතක
පෙර ලෙස නොවුන මුදු නුඹෙ සිත මතක
පර වුන නමුදු සිත තාමත් මගෙ මෙලෙක
කැකුලක ලෙසින් දෝතට මගෙ රැගෙන
අකුලක නොවෙන සිත් පඳුරක නුඹ පිපුන
කෙලෙසක නමුදු ඔබ මට අද මග හැරින
උකුලක සුවය නුඹෙ තවමත් මා සිත පෙලන
