උඳු වප් අහසෙ මහ රෑක සීතල පුර හඳද වෙලා

නත්තලේ තරුවක්ද එක සැරේ රිදී පාටින් පායලා

පන්සලේ ඝන්ටාවේ හඬ එක්ක සීනු හඬ එක්වෙලා

බන පදයක ගැටුන ගීතිකාවක් දෙ කෙලවර පැටලිලා

එක පාට ඇස් තියෙන මිනිස්කම තිබුන මෙරට වුන් පෙරකලේ

එක ම එක ජාතියක් ලෙසින් ඉපිද තුන් හෙලය සේ නම්කලේ

එක එකා ලෙසින් නොව එකාවන් සේ උනුන් දස්කම් කලේ

එක එකා කිව් කතා වල රවටලා උනුයි අපි අපි වෙන් කලේ

වෙලා හද වත එකම රත් පැහැ ගලන රුහිරය ගතේ

වෙලා දෙපිලක එකිනෙකා ගැන සැකය සංකා වපුලතේ

සලා දෙතොලග සිනා මල් ගෙන පල්ලියේ වෙහෙරක කොතේ

පලා පෙතිහැඩට සරසමු අත් වලින් අපෙ සිනා පුරවා වතේ

ඇන්ඳ කඩමලු ජාති කුල මල ඉවතලා අපෙ ඇති හිතේ

වින්ඳ පෙර කල ලක එකලු කල තුන් හෙලුන් සිහ ගතේ

බැන්ඳ වෙහෙරක රැස් විහිදෙනා සේ ඉහල ඇති රන් කොතේ

රන්ඳ වමු අල්තාරෙ මත නොව සුහද සාමය අපෙ හදවතේ

ගජයා