රලු පරොලු බවක් මට දැනුන මුත් ඔබෙ හඬේ
ලතෙත් බව කිසිදාක නොපෙන් නුව හදේ
කුස්සියේ ගිණි මැළය දල්වන්න හැම උදේ
කල මෙහෙය මතකයෙන් කිසිදාක නොමබිඳේ
අතවට පිපි කරගැට වටකොට ගේ තැනුව
රටවට සිප් කිරි දී නිසි මඟ පෙළ තැනුව
කට වට කර කී හැම පිලිමල් බිම හෙලුව
සඳවට පිපි කුමුදු අපි නොවැදෝ ඔබ තැනුව
No comments:
Post a Comment