එක කුස ඔත්ව එක මව් ඇකයක උන්න
එක වර නොම වුවද දෙතනෙ කිරි බී හැදුන
එක මහ ගෙදර වත්තේ හැම දුව පැන්න
එක බිම් කඩම දැන් හත් කඩකට බෙදින
පිස එන සුලඟ මහ ගෙය පසුකර පැමිණී
බැස යන හිරුගෙ රත් පැහැ වට ගේ දිලුනී
වස විස කැවුනු සේ සිත් නොහොඳින් පෙලුනී
කුස එක වුවද ගත සිත පරහක් බව දැනුනී
බත් පත එකට හිඳ කෑ බිම එලු පැදුරේ
සිත් සේ විඳ නොමඳ ගෙවුකල සොයුරේ
ගත් මග නොමග බැඳිවැට බැමි දෙක අතරේ
සිත් වල තිබුනු හද බැමි බිඳ බිම විසිරේ
No comments:
Post a Comment