දිව එන රැළ්ල පෙරලෙන ලෙස සිප මුදු වැල්ල
සුව විඳි පෙර මතක සිත ගෙන දේ සැනසිල්ල
තව තව සිතන මුදු ඔබ යලි එනවග ලතැවිල්ල
මුව සිප ගනී නිති වැටෙනා දුක් පිරි කඳුලැල්ල
පෙන පිඩු නගන සේ සිඳු සුදු මුදු තලාවේ
පින පව දෙකම නොවැ වෙද දිවි තලාවේ
යන එන ගමන අප නැවතුන මේ ගල් තලාවේ
සැන සුම අද නොමැත නුඹ නැති හුදකලාවේ
කල පෙම මෙයැයි සුන්දර බව පෙර නුඹ හින්දා
මල වට බඹර ලෙස ගුමු නද සේ නිති රැව් දුන්දා
පල ලෙස පෙති දෙපෙති වී කැකුලක් ඉකි බින්ඳා
මුල අග කෙලෙස සිදු වුව මගෙ ලය දුක වින්දා
නුබ කුස පැහැය රත් පාටට හැරෙන විට
නුඹ නැති අඩුව දැනෙනව තාමත් සිතට
හැබ හින් දුටුව සිහිනය බොඳ උනු පවට
නුඹ මක් කරන්නද නොම එනු කඳුලක් නෙතට
No comments:
Post a Comment