කුවේනියකගේ සිත
මම දැකපු මුල් දවසෙදිම තම්මැන්නා වැල්ලෙදි
හිතුවෙ මට ඔබින හොඳම කෙනා ඔබ කියල
මගෙ නෑයො ඔක්කොටම වඩා ආදරේ මං ඔබට
එහෙම නොහිතුවා නං වරිගෙම නහගන්න වද මං
හැම දේම විතරක්ම නොවේ පුද කලේ මම
මුකුත්ම නැතිව උන්නු ඔබට රජ වෙන්නම ඉඩ දුන්නා
හදවතේ විතරක්ම නොවේ මේ මගෙ ගම් රටෙත්
වැදුවා නොවෙද මා නුඹේ ලේ වලින් දරුවන්ම දෙන්නෙක්
මගෙ රූපෙ ලස්සනම නැතුවාද නුඹේ බිසව වෙන්නටම
ඉඩ පාඩු නැති වද්ද මා එක්ක සැතපී යහනක ඉන්ට
ජාතියක් නොබලාම උඹ එක්ක හිටියාට පෙර දවස
දැන් ඉතින් නොරටකින් ආ බිසවකට ඉඩ දීම යුතුකමද
No comments:
Post a Comment