අලුකල දවා ලූ සිතු විලි ඇඳි පෙර දවස
කලුබව දුටුව දා කැඩපතකින් මා මනස
හෙලුවට කඳුලු කුමකට පල මේ මගෙ දෙ ඇස
බැලුවම දුටිමි නැති බැරි කම ආ මග දෙපස
සිතු විලි ගලන වග දැනුනා හදට හෙමින්
පැතු වග නොදැන ඇති නැති ඒ දුරට පෙමින්
මතු දින දැනෙන දේ හා සිත එකඟ වෙමින්
ගෙතු පෙම් කතාවකි මේ බැඳි යකුලු දමින්
ඉර හා සඳට ඇති දුර මට ගනන් නැතී
දුර සිට වුවද ඉර සඳ වෙත එලිය දෙතී
සිර කර මගේ හදවත නුඹ පලා ඇතී
පැර දුනෙ මා නොවේ ඒ කාසියේ ගතී
ගජයා
No comments:
Post a Comment