දිව සලු පිලි රන් අභරන දෙනු කොහොමද
සුව යහනක සතපන්නට ඉඩකඩ කොයින්ද
මුව කමලට වත්සුනු සුව කෝම දෙන්ද
බවනක් වී අතු පැලෙ මගෙ නුඹ රැඳෙයිද

නිල් තරු මල් අහසෙ පිපුන රෑ මැදියමකට
හිල් අතරින් සඳ රැස් පිල් කඩ වැටි යහනට
මල් පුසුඹක් හීන් සැරේ අවුදින් වටකොට
සල් සපුමල් සුවඳ කුමට නුඹ මට නැතිකොට

දාන පබලු මල් ගෙතු වැල් ගෙල වටකොට
පේන දුරින් හිත කකියයි නුඹ අසලින් යනවිට
හීන හතක පෙනුනා මට හැර යන බව ගම රට
පාන හිනාවක් පමනද ඉතිරි කලේ නුඹ මා හට

ගජයා